و با جهانی از تجربه‌های ارزشمند در حوزه طنز و طنزنویسی مطبوعات از میان ما رفت. [منوچهر احترامی درگذشت]
احترامی فراتر از 50 سال در عرصه طنز مطبوعاتی قلم زد. او از سال‌های پایانی دهه 1330، کار پیوسته طنزنویسی را با هفته‌نامه توفیق به مدیریت حسن توفیق آغاز کرد و بیش از یک دهه همکاری‌اش را با توفیق که تا دورترین روستاهای ایران خواننده و مخاطب داشت، پی گرفت.
سپس به همراه گروهی از نویسندگان و کاریکاتوریست‌های سرشناس توفیق از جمله غلامعلی لطیفی کاریکاتوریست معاصر، به نوشتن شعر و قطعات طنز در ماهنامه کشکیات که به ضمیمه مجله تهران مصور منتشر می‌شد، روی آورد. پس از توقف کشکیات، همکاری احترامی با مجله کاریکاتور به مدیریت مرحوم دولو چند سالی ادامه یافت.
پس از انقلاب اسلامی، سوای برخی همکاری‌های پراکنده با مطبوعات، مرحوم احترامی به دعوت مرحوم کیومرث صابری (گل‌آقا) به جمع نویسندگان این نشریه از جمله مرحوم ابوتراب جلی، ابوالقاسم حالت، عمران صلاحی و محمد پورثانی پیوست و به‌نوعی در بنیانگذاری تحریریه گل‌آقا سهیم بود.
او در تمامی فراز و نشیب‌های گل‌آقا و تا آخرین شماره هفته‌نامه گل‌آقا – دوره جدید- که تا چندی پیش منتشر می‌شد، با گل‌آقاییان همکاری داشت و خوانندگان گل‌آقا عموپورنگ (نام مستعار احترامی) را خوب می‌شناختند.
از مرحوم احترامی که به دلیل تجربه‌های طولانی در حوزه طنز و تسلط کم‌نظیرش بر فرهنگ و پیشینه طنزنگاری در ایران، دارای قلمی شیوا و مردم‌پسند بود، کتاب‌هایی از جمله مجموعه حکایات طنز منتشر شده است.
رفتنش به‌رغم کهنسالی هنوز زود بود و عرصه طنزنگاری ایران به‌یقین و با دریغ، نام‌آور برجسته‌ای را از دست داد. روانش شاد باد
